Słoń i słońce

Oczko wodne przy forcie Namutoni nie jest moim ulubionym. Rzadko przychodzą tam zwierzęta, choć w porze suchej można liczyć tu na słonie. Był październik, w parku narodowym Etosza spadły już pierwsze deszcze co dodatkowo utrudniało obserwację zwierząt, bo miały wody pod dostatkiem i nie musiały wędrować do oczek wodnych. Gdy zatem po całym dniu (średnio udanym) wracaliśmy na camping nie liczyliśmy na zbyt wiele.

Może ładny zachód słońca, choć będąc na terenie fortu brakuje porządnego pierwszego planu. Jednak gdy wjechaliśmy na camping – zobaczyliśmy samotnego słonia. To był wymarzony kadr! Natychmiast pobiegliśmy nad wodę i… niestety, sylwetka słonia zlewała się z horyzontem.

Na szczęście mur, który odgradza ludzi od oczka wodnego, kilka metrów dalej się kończy. Jest tam tylko siatka na tyle szeroka, że mieści się w niej obiektyw. Nie bacząc na zdziwione spojrzenia ukucnęłam. Obiektyw nisko nad ziemią pozwalał wydobyć całą postać słonia na tle kuli słońca. Teraz pozostało tylko czekanie, aż słoń zmieni pozycję, stał bowiem tyłem, co nie wyglądało dobrze.

Słońce coraz niżej, słoń nie współpracuje, aż w końcu… bingo! Na chwilę stanął profilem. Dosłownie w ostatniej chwili udało się zrobić kilka pięknych zdjęć. Kadr zamknęłam konarami zwalonego drzewa po prawej stronie – dzięki temu cała kompozycja stała się bardziej wieloznaczna…

Zajrzyj do wpisu o grze światła i cienia w Deadvlei.

Anka AfrykAnka

(c) TravelNamibia.pl