Namibijskie Dead Sea (Strathmore Mine)

Namibijskie Dead Sea czyli Strathmore Mine

Po Messum Crater kolejne niezwykłe miejsce dostępne z Henties Bay – Dead Sea powstałe w wyrobisku dawnej kopalni cyny Strathmore Mine. Jedziemy tam z Tomkiem (GO Fishy) jego niezawodnym, żółtym Land Roverem.

Od Cape Cross, aż do Uis ciągną się geologiczne cuda. Co jakiś czas natura pozostawiła tu złoża cyny. W takich miejscach powstawały kopalnie jak tak do której jedziemy: Strathmore. Po wyczerpaniu się złoża zostawały porzucone. Ale Strathmore Mine jest absolutnie niezwykłym miejscem jeszcze z jednego powodu…

Ruszamy od głównej drogi tej części Wybrzeża Szkieletów C34 na wschód… Pierwszy postój tuż po skręcie. Niezwykle wyglądające hektary piaszczystego terenu z kamieniami kolonizowanymi przez porosty. Dominuje kolor pomarańczowy. Te porosty to żywe skamieliny. Biolodzy mówią, że nie zmieniły się od milionów lat.

Ciekawym trikiem stosowanym przez lokalnych przewodników jest polanie porostów wodą. Widać jak w oczach się zmieniają łapiąc życiodajny płyn.

Po drodze pokonujemy mocno zerodowane skalne grzędy ciągnące się na linii wschód-zachód całymi kilometrami.

Przy jednej z takich grzęd Tomek podjeżdża trochę dalej, w bok od drogi i się zatrzymujemy. Jest tajemniczy i zaprasza nas na krótki spacer. Kilkadziesiąt kroków i spojrzenie pod nogi wystarczyło by wpaść w zachwyt. Dookoła pełno pięknego, różowego kwarcu!

Co ładniejszymi okazami napycham kieszenie i po chwili czuję, że opadają mi spodnie… Mam tego kwarcu chyba ze 2 kilo. Ruszamy dalej.

– Już niedaleko – mówi Tomek. Pokonujemy kolejne wzniesienia ale odróżniają się od tych poprzednio. Widać, że są inne i wrażenie jest całkiem słuszne. To hałdy dawnej kopalni cyny.

Zatrzymujemy się w centrum dawnej kopalni. Dookoła niezwykłe minerały. Ten wielki kamień srebrzy się w słońcu…

Kamień okazuje się jedwabisty w dotyku i na ciele pozostaje delikatny srebrny brokat. Ania i Ewa są zachwycone tym efektem. Obok leżą mniejsze kawałki, ale wiem, że z przywiezienia w całości nic nie wyjdzie. Będziemy mieć srebrny proszek.

Kopalnia na pełną skalę działała w latach 1965-90. W 1990 roku złoże się wyczerpało, zdemontowano sprzęt, zatrzymały się pompy. Wyrobisko zalała woda. Do oceanu jest niedaleko, pod ziemią są pokłady soli, które woda wypłukiwała. Jesteśmy w miejscu gdzie temperatury potrafią być straszne. Parowanie jest bardzo duże więc wodę, której już nie ma, cały czas uzupełnia nowa, przesączająca się przez pokłady soli wypłukując je.

Zasolenie zaczęło wzrastać aż osiągnęło…. ponad 0,5 kg soli w litrze wody! Stąd nazwa Dead Sea. Podobnie jak w Morzu Martwym nie można się zanurzyć w wodzie. Po wejściu po pas ciało unosi się jak korek!

Kąpiąc się trzeba uważać by nie zamoczyć twarzy i by woda nie dostała się do oczu. Piecze i boli bardzo. Warto też uważać na brzeg. Kryształy tworzą bardzo ostrą barierę i można się nieźle pokaleczyć.

Miejsce jest absolutnie niezwykłe! Należy pamiętać o zabraniu wody słodkiej do spłukania się. Ciało po kąpieli pokrywa się kryształkami soli jakbyśmy się w Polsce posypali się z solniczki!

FILM!

Krzysztof Kobus – TravelPhoto.pl

---

Dziękujemy:

Tomkowi prowadzącemu najlepszą na Wybrzeżu Szkieletów restaurację seafood   Go Fishy za zabranie nas w to niezwykłe miejsce.
Asi prowadzącej zjawiskowy hotel Desert Randezvous w Henties Bay za cudowny czas jaki tam spędziliśmy.